Üç yaşındaki küçük Meryem üzgün iki elini açtı "tren gitmiş" dedi, annanesi moral vermeye çalıştı henüz gelmediğini söyleyerek... Duydu ama rahatlamadı. Sonra tren göründü Meryem sevinçli, neşeli " geliyor" dedi yana açılan ellerini bu kez birbirine vurarak bizlere baktı gördüğüne onay istercesine... Bende "tren geliyor" diye alkışlamaya bsşladım. Meryem benden aldığı güçle daha sevindi, bu seromoniye annnane ve diğer yolcu bayan katıldı... Ve biz treni alkışlarken sevindik... Neşemizi utanmadan özgürce yaşadık... Tren gelirken perona, kaybettiğimiz neşe ve sevinci de getirdi raylarda süzülerek...

Teşekkürler yaşı küçük, yüreği büyük Meryem bana hatırlattıkların ve yaşattıkların için.