Baktım kocaman bir lacivet boşluk. Baktım dopdolu bir lacivert derya. Baktım ne kadar da uzak bir lacivert diyar. Baktım ne kadar da içinde olduğum bir lacivert ton. Gökyüzü orada. Yeryüzü burada. Pilin artı/eksi uçları gibi. Gökyüzünden yere miraç. Yeryüzünden gökyüzüne nüzul. O genişlikten bakınca... Suriye, Arfin, acılar, travmalar, kayıplar, ağlayan çocuklar ne kadar da karanlık. Bu darlıktan bakınca, bu karanlıktan bakınca ne kadar küçük... Değer mi bu kadar kaybolmaya yerselde. Sahi yıldız var mı? Tekrar baktım o kocaman lacivert boşluğa. Yok. Yok olur mu? Var tabi. Görünmüyor olsa da. Sonra tekrar baktım. İçimdeki gökyüzüne. Yıldız var mı? Kendi lacivertime.
Eklenme Tarihi: 25/02/2018
Yazılarla ilgili tüm hukuki sorumluluk yazıyı yazan kişiye aittir.
